ISSN: 2471-9315
کریپا گیمیر، کی راجشوار ردی، شرستی راوت
مقدمه: روند صعودی عفونت‌های قارچی در زمان‌های اخیر به میزان بالای عوارض و مرگ و میر کمک می‌کند. گونه های کاندیدا مخمرهای معمولی پوست و بخشی از میکروبیوتای روده هستند. سیستم ایمنی بدن میزبان تغییر یافته همراه با کلونیزاسیون غیرطبیعی و فناوری های تهاجمی پزشکی در ایجاد عفونت های فرصت طلب نقش دارند. کاندیدیازیس ممکن است سطحی یا عمیق باشد. افزایش مقاومت ضد قارچی اخیراً به دلیل تعداد محدود داروهای ضد قارچ، درمان را دشوار کرده است.
روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی به مدت 18 ماه در یک مرکز مراقبت های عالی انجام شد. مجوز اخلاقی از کمیته بررسی سازمانی با شماره مرجع (UCMS/IRC/036/18) به دست آمد. 200 جدایه گونه کاندیدا از نمونه‌های بالینی مختلف با استفاده از آزمون‌های فنوتیپی مانند کروم آگار، آزمایش تخمیر قند، آزمایش جذب قند و آزمایش لوله زایا شناسایی شد. تست حساسیت ضد قارچی برای پنج دارو به نام‌های کتوکونازول (10 میکروگرم)، فلوکونازول (10 میکروگرم)، ایتراکونازول (10 میکروگرم)، نیستاتین (100 میکروگرم) و آمفوتریسین-B (20 میکروگرم) انجام شد. تمامی ارزیابی های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20.0 (IBM Corp., Armonk, NY) انجام شد.
یافته‌ها: از بین 200 جدایه کاندیدا ، بیشترین گونه جدا شده کاندیدا آلبیکنس بود که در 69 درصد از کل جدایه‌ها و سپس C. tropicalis ، C. krusei و C. dubliniensis مشاهده شد . بیشترین جدایه های کاندیدا از نمونه ادرار (5/41%) و پس از آن خلط (5/22%) بود. آمفوتریسین B با حساسیت 97.1 درصد حساس ترین دارو و کتوکونازول با حساسیت 40.5 درصد کمترین حساسیت در بین جدایه ها بود.
نتیجه‌گیری: کاندیدا آلبیکنس جدایه‌های اصلی در این مطالعه بودند، اما شیوع گونه‌های غیر آلبیکنس کاندیدا افزایش یافته است . تست حساسیت ضد قارچی نشان دهنده افزایش مقاومت به داروهای ضد قارچی مختلف در بین گونه های کاندیدا بود . این ممکن است به این نتیجه برسد که تاخیر در تشخیص و افزایش مقاومت ممکن است منجر به عوارض جدی شود و نیاز به گزینه های درمانی جدید را نشان می دهد.